Bu araştırmada Türkiye’de “hukukun üstünlüğü” sorunu, referansı günümüz Batı demokrasilerinin dayandıkları liberal “anayasal-demokratik” rejim modeli olan yaklaşım açısından ele alınacaktır. Anayasal-demokratik rejim modeli, halkın iradesini yönetime katmak ile keyfî iktidarı sınırlamak ideallerini birleştirmeye çalışır ve böylece demokratik çoğunluğu da anayasa ve hukukla bağlamayı öngörür. Dolayısıyla, yönetimde keyfiliği önlemeyi ve herkese hukuk güvenliği sağlamayı amaçlayan hukukun üstünlüğü bu model açısından vazgeçilmez öneme sahip olan bir siyasî idealdir. Bu arada belirtmek gerekir ki, hukukun üstünlüğü kişilerin hak ve özgürlüklerinin güvencesi olduğu kadar, toplumsal barışın (veya, barışçı bir toplumsal düzenin) da kurucu unsurudur.

Önceki İçerikTürkiye’de Basın Özgürlüğü
Sonraki İçerikDüzenleyici Kurumlar ve Hukukun Üstünlüğü
Mustafa Erdoğan
Mustafa Erdoğan lisans ve lisansüstü eğitimini Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde tamamladı; 1991’de Doçent, 1997’de Profesör oldu. İdarî yargıda (1983-85), Ankara Üniversitesi (1985-1990), Hacettepe Üniversitesi (1991-2010) ve İstanbul Ticaret Üniversitesi'nde (2010-2016) öğretim üyesi olarak çalıştı. Çeşitli tarihlerde Prof. Erdoğan Amerika Birleşik Devletleri’ndeki muhtelif üniversiteler ve düşünce kuruluşlarında misafir araştırmacı olarak bulundu. Türkiye Bilimler Akademisi’nin aslî üyesi olan Prof. Erdoğan’ın başlıca eserleri şunlardır: Hukuk ve Adalet (2. b., 2022); Liberal Perspektif (2021), Türk Anayasa Hukuku (2. b., 2019), Anayasa Hukukuna Giriş (2. b., 2019), Özgürlük, Hukuk ve Demokrasi (2018), İnsan Hakları: Teorisi ve Hukuku (5. b., 2018), Türkiye’de Anayasalar ve Siyaset (9. b., 2016), Anayasal Demokrasi (12. b., 2015); Aydınlanma, Modernlik ve Liberalizm (2006); Anayasa ve Özgürlük (2002); Demokrasi, Laiklik, Resmî İdeoloji. (2 b., 2000)