Bugün karşı karşıya olduğumuz bu kritik durumun siyaset ve anayasa teorisi açısından ele alınıp analiz edilmesine ihtiyaç var. Bu analiz şu dört ayak üstünde ilerlemelidir. AKP’nin anayasa değişikliği yoluyla gerçekleştirmek istediği bu modelin gerçekten de bir «başkanlık sistemi» olup olmadığını anlamak için, ilk önce başkanlık hükümet sisteminin ne olduğunun aydınlatılması gerekmektedir. Bunu, başkanlık sisteminin genelleştirilebilir bir model olup olmadığına ilişkin güçlü bir fikir edinebilmek için, başta Latin Amerika olmak üzere, bu modelin ABD dışındaki ülkelerdeki performansının gözden geçirilmesi izlemelidir. Üçüncü olarak ele alınması gereken, Türkiye’nin sosyo-politik ve kültürel özellikleri ile kurumsal geleneklerinin başkanlık sisteminin başarılı bir şekilde işlemesi için uygun olup olmadığı konusudur. Son olarak, hâlihazırda gündemde olan AKP’nin anayasa değişikliği teklifinde öngörülen modelin başkanlık sistemi olup olmadığını ve bu teklifin anayasallaşması durumunda Türkiye’nin nasıl bir siyasî rejime sürükleneceği sorununu ele almak gerekmektedir.
Başkanlık Sistemi, Latin Amerika Tecrübesi ve Türkiye
Başkanlıkla yönetilen “Latin Amerika ülkelerinin hemen hepsinde demokratik süreçler, ya askerî darbeler ya da Juan Peron, Alberto Fujimori, Hugo Chavez gibi liderlerin popülist otoriter yönetimleriyle kesintiye uğramıştır.
Shares:
COVID-19 öncesinde ABD ve Çin, ABD ve AB ve diğer ülkeler arasında ortaya çıkan ticaret savaşları, ülke ekonomilerinin hem kaynak ve altyapı hem de teknolojik olarak kırk yıllık küreselleşme sürecinin
Prof. Dr. Harun Öztürkler, COVID-19 pandemisiyle beraber resesyonu derinleşen küresel ve ulusal ekonomilerin arz ve talep yapılarını inceleyerek bizlere makro düzeyde bir ekonomi analizi sunuyor.
Piyasaya müdahale bütün dünyada son derece yaygın olup, dünyanın hiçbir yerinde tamamen kendi haline bırakılmış, müdahalesiz bir piyasa söz konusu değildir. Piyasaya müdahalenin çoğu kulağa hoş gelen ve hükümetler tarafından