Devlet artık monarkın mülkü, patrimuanı veya hânesi değil, onun kişiliğinden bağımsız bir kurumsal-hukukî kişiliktir.
Devlete itaat insanlarda genellikle otomatik bir itiyattır.
Sorun, her iki durumda da, farklı varoluşların hangi temel ilkeler altında barış ve adalet içinde bir arada yaşayabilecekleri sorunudur.
Yasaklanan görüşler ortadan kalkmazlar; aksine kendilerini ifade edecek başka yollar bulurlar.
Türkiye bir “liberal öncü”yü, Kâzım Berzeg’i kaybetti. Kendisini rahmet ve minnetle anıyorum.
Özgür toplum bir organizasyon düzeni veya yapma düzen (taxis) değil, kendiliğinden oluşan düzendir (kozmos).
İnsanların düşünmeye, dünya ve hayat karşısında tutum almaya ilişkin bu ve benzeri eğilim ve alışkanlıkları değişmediği sürece klasik liberal öğretinin herhangi bir ülkede kamu siyasetlerine tamamen hâkim olma şansı yok
Mülkiyet, girişim, sözleşme ve mübadele özgürlüklerine dayanan bir iktisadî hayat liberal bir toplumsal-siyasal tasavvurun temel taşlarından birini oluşturur. Gerçekte liberalizm iktisadî ve siyasî unsurlarıyla birlikte doktriner bir bütün teşkil etmektedir
Başkanlıkla yönetilen “Latin Amerika ülkelerinin hemen hepsinde demokratik süreçler, ya askerî darbeler ya da Juan Peron, Alberto Fujimori, Hugo Chavez gibi liderlerin popülist otoriter yönetimleriyle kesintiye uğramıştır.
“Medenî” bir toplumsal-siyasal örgütlenmenin temel sütunlarından birinin “hukukun üstünlüğü” olması nedeniyle, Türkiye, sadece söz konusu temel iddiasıyla tutarlı olmak için değil, kendi içinde medenî-insanî bir düzen kurabilmek için de hukukun